Uit het Limburgs Dagblad van vrijdag 4 oktober 1946
Vijf dooden op de Laura
Opnieuw een mijnramp
Slachtoffers waren allen politieke delinquenten *
De kolen worden duur betaald. Nog versch liggen de rampen van Wilhelmina en Julia in ons geheugen en nu kerft zich de naam Laura, daar weer bij. Opnieuw eischt de slag op het ondergrondsche front van Nederland naar het herstel van zijn welvaart te brengen vijf menschenlevens. Woensdagavond half zevens stortte plotseling een pijler op 274meter diepte van de mijn Laura in Eygelshoven in en bedolf zes menschen. Eén van hen werd slechts ten deele bedolven en kon spoedig uitgegraven worden. Hij bekwam een beenbreuk en een hoofdwond. De namen der slachtoffers zijn: B. Theelen, ongehuwd, 26 jaar, uit Mheer-Banholt; L. J. Kerstgens, ongehuwd, 37
jaar, uit Simpelveld; J. A. Giele, ongehuwd, 22 jaar, uit Boschkapelle; J.Th .v.d. Wiel, gehuwd, 26jaar, uit Tilburg; en Th. Beemer, ongehuwd, 24 jaar, uit Utrecht. Gewond werd Bols.
Een gewonde
(Van onze verslaggever.)
Zij allen waren politieke delinquenten uit het kamp in Valkenburg, die vrijwillig in de mijn te werk gesteld zijn. Zij stierven op hetzelfde front waar onze mijnwerkers strijden. Ook zij laten vrouw en verwanten na.
De plaats van het ongeluk.
De pijler, waar het ongeluk gebeurde, is eerst deze week in gebruik genomen. Het is een pijler van ongeveer 2.40 hoogte, waar twee kolenlagen in voorkomen, gescheiden door een steenlaag van 30cm. Meestal wordt eerst de bovenlaag ontgonnen en vervolgens de benedenlaag. In di tgeval worden beide lagen tegelijk ontgonnen. Het is een pijler van ongeveer 110 m. lengte. Woensdagavond waren de gedetineerden hier aan het werk. Zij werkten zooals gewoonlijk twee aan
twee bij elkaar. Even voor half zeven was nog een opzichter van de veiligheid ter plaatse geweest en had alles in orde bevonden. De pijler kon dan ook
volkomen gezond genoemd worden.
De ramp.
Om half zeven vond plotseling een instorting plaats. Over een lengte van 20 tot 30 m. - Welke krachten ln de aarde bewerken dat? - Is het gesteente gaan schuiven. Onmiddellijk werd alarm gemaakt en reeds 6 minuten later was de reddingsploeg aanwezig. Eén man - een zekere Bols - was slechts ten deele bedolven en
werd direct bevrijd. Hij bleek een beenbreuk bekomen te hebben. De luchtpompen werden stil gezet en in de angstige stilte die nu viel,klom men over den gevallen
steen om te luisteren of nog teekenen van leven waar te nemen vielen. Het bleef echter ”doodelijk” stil
* Na de oorlog werden personen die tijdens de oorlog fout waren geweest tot gevangenisstraffen veroordeeld. Als zij als politieke delinquenten (dwangarbeiders) in een mijn gingen werken werd hun straf gehalveerd. In hun vrije tijd waren ze opgesloten in kampen.
|
